امنیت روحی مردم
آیهالله صافی گلپایگانی:
حرمت «تجسس» از عیوب اشخاص و حسن حفاظت از اسرار مردم و حرمت سوء ظن و متهم کردن اشخاص، و حرمت شنود مکالمات بین مردم همه از احکامی است که باید رعایت شود تا مردم امنیت روحی داشته باشند و به هم بدبین نگردند.این دستورات در سطح عمومی باید رعایت شود و تخلف از آنها، تجاوز به حریم آسایش و آزادی شرعی اشخاص است، اما در داخل یک مؤسسه یا یک دانشگاه یا سازمان بزرگ اگر مؤسس برای اداره آن‌جا بخواهد ضوابطی را معین کند و احوال کارمندان را تحت نظر بگیرد؛ که از مقررات تخلف ننمایند، و به آنها هم وضع کنترل و حراست گفته شده باشد، و آنها هم با اطلاع در آن‌جا عضویت یابند، ظاهراً اشکال ندارد.
این نهادها اگر هم دولتی باشد در حد مناسب، مواظبت از رفتار اعضاء جایز است؛ ولی به هر حال باید در این برنامه ها، شئون و شرف و آبروی اشخاص حفظ شود و خارج از حد متعارف دنبال زوایای اعمال اشخاص نگردند که اصل نهاد موهون و متهم به سخت‌گیری و اعمال فشار و استحقار گردد. این امور در هر شعبه ای بسیار ظریف و دقیق است و تخطی از عقلانیت و اعتدال در آنها، فساد انگیز است.[۱]
[۱] معارف دین، ج۳، ص۲۵۳و۲۵۴
دیدگاه خود را ثبت کنید