در کتاب «وسیله النجاه» اثر مرحوم آیت‌الله سیّدابوالحسن اصفهانی چنین آمده است:

یجوز للولیّ تسلیم الصبیّ إلى أمین یعلّمه الصنعه، أو إلى من یعلّمه القراءه و الخطّ و الحساب و العلوم العربیّه و غیرها من العلوم النافعه لدینه و دنیاه و یلزم علیه أن یصونه عمّا یفسد أخلاقه، فضلًا عمّا یضرّ بعقائده.^[۱]

ولیّ فرزند می‌تواند او را به امینی بسپارد که به او صنعت یا خواندن و نوشتن و ریاضی و علوم عربی و غیر آن از علوم سودمند دینی و دنیایی بیاموزد و بر ولی لازم است تا او را از فساد اخلاقی صیانت و محافظت نماید، چه رسد به آن‌چه که به عقاید حقّه‌ی او ضرر رساند. (به طریق اولی باید از فساد عقیدتی او جلوگیری نماید.)

.

^{[۱]. وسیله النجاه (اصفهانی): ۴۸۵٫}

مرحوم آیت‌الله سید عبدالاعلی موسوی سبزواری در «مهذّب الاحکام» لزوم صیانت از فساد اخلاقی و عقیدتی را مقتضای ولایت ولی دانسته است و چنین بیان می‌دارد:

… لأنّ ذلک من أهمّ جهات ولایته علیه، بل لم‌تشرع الولایه إلّا لذلک. فیلزم علیه القیام بها و تقتضیه سیره المتشرعّه خلفاً عن سلف و لقوله صلی الله علیه و آله: «کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُمْ مَسْؤولٌ عَنْ رَعیَّتِه»^[۱].[۲]

این [لزوم حفاظت و صیانت از اخلاق و عقیده‌ی کودک] از مهم‌ترین وجوه ولایت ولی بر کودک است، بلکه ولایت ولی بر کودک به همین جهت تشریع شده است. پس لازم است بر این مراقبت همّت کند و این امر مقتضای سیره‌ی متدیّنین و اهل شریعت از گذشته تا امروز است و [نیز] به‌دلیل این کلام رسول اکرم صلی الله علیه و آله همه‌ی شما نگهبان و شبانید و نسبت به رعیّت و زیر دست خود مسئول هستید.»

.

^{[۱]. بحار الأنوار ۷۲: ۳۸٫}

^{[۲]. مهذّب الأحکام ۲۱: ۱۳۰، م ۱۱٫}