مطالب توسط سید عماد مرعشی

وقف و باز ماندن پرونده اعمال

آیه الله لطف الله صافی گلپایگانی: قال رسول الله صلی الله علیه و آله «إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلّا من ثلاث: صدقه جاریه، أو علم ینتفع به، أو ولد صالح یدعو له» مسأله وقف و صدقات جاریه، ریشه قرآنی و ولایی دارد و از عصر ائمه طاهرین بوده است، و به یک معنا […]

شرط کردن در ضمن هدیه

شخصی ملک ساخته‌شده‌ی خود را فقط جهت تشکیل دبیرستان به آموزش و پرورش اهدا کرده. اهداکننده فوت نموده و حدود بیست و دو سال ملک اهداشده به‌صورت دبیرستان دخترانه مورد استفاده‌ی بلاعوض قرار گرفته است. آیا اکنون آموزش و پرورش می‌تواند دبیرستان را به مدرسه‌ی راهنمایی تبدیل نماید، در حالی که نظر اهداکننده منحصراً تشکیل […]

مصرف هزینه مدرسه دولتی در جای دیگر

  آیا می‌توانیم وجه یا وسایلی را که دولت جهت مصرف در مدرسه‌ی مخصوصی در نظر می‌گیرد، در مدرسه یا اداره‌ای دیگر که مربوط به دولت هستند، مصرف نماییم؟ چه نیاز بدان باشد یا نباشد.     اگر به‌خصوص مدرسه‌ای داده شده، باید در همان مدرسه مورد استفاده شود.[۱]

تبدیل دبستان به دبیرستان

مدرسه‌ای حدود چهل سال پیش توسّط مرد خیّری بنا و به‌عنوان دبستان وقف گردیده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، متولّی منصوص نام‌برده، کلّیّه‌ی حقوق مدرسه را (اعمّ از ساختمانی، آموزشی و غیره) به آموزش و پرورش واگذار کرده. اکنون با توجّه به ساخته‌شدن مدرسه‌ای در مجاورت آن که دخترهای این دبستان را در خود […]

اداره مدرسه با اجازه ی «حاکم شرع» ؟

شخصی با دو نفر دیگر زمینی را خریده و مدرسه‌ی دینی را تأسیس نموده‌اند. آیا جهت اداره‌ی مدرسه احتیاج به اجازه از «حاکم شرع» دارد یا نه؟   چنان‌چه زمین را از مال خود خریده و بنا را وقف نکرده‌اند، مدرسه ملک آن‌هاست (و بعد از موت آن‌ها به ورثه‌شان می‌رسد) و تصرّف در مدرسه […]

ادامه یافتن اثر شش چیز پس از وفات

وَ رَوَى یَعْقُوبُ بْنُ زَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ شُعَیْبٍ عَنْ أَبِی کَهْمَسٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ‏ سِتَّهٌ تَلْحَقُ الْمُؤْمِنَ بَعْدَ وَفَاتِهِ وَلَدٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ مُصْحَفٌ یُخَلِّفُهُ وَ غَرْسٌ یَغْرِسُهُ وَ بِئْرٌ یَحْفِرُهَا وَ صَدَقَهٌ یُجْرِیهَا وَ سُنَّهٌ یُؤْخَذُ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ. من لا یحضره الفقیه، ج‏۴، ص ۲۴۶، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَهِ وَ النُّحْل‏

وقف طبق خواست واقف

«کَتَبَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ إِلَى أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ ع فِی الْوُقُوفِ وَ مَا رُوِیَ فِیهَا عَنْ آبَائِهِ ع فَوَقَّعَ ع الْوُقُوفُ تَکُونُ عَلَى حَسَبِ مَا یُوقِفُهَا أَهْلُهَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى.» من لا یحضره الفقیه، ج‏۴، ص ۲۳۷، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَهِ وَ النُّحْل‏