کشف المَحجّه یا فانوس
«کشفُ المَحَجَّه لثمره المُهجَه»، اثری است اخلاقی از «علی بن موسی بن جعفر بن طاووس» معروف به «سید بن طاووس» (درگذشته ۶۶۴ق). این اثر حاوی مجموعه‌ای از وصایا و سفارشات این علّامه ی کبیر، برای فرزندش «محمّد» است که در آن به شرح آموزه هایی مهم از اعتقادات پرداخته و راه های فهم و وصول به آن گنج های معرفت را به وی نشان داده است. این وصایا مواعظی نادر و گفتارهایی پرفایده را که هیچ کس از آنها بی نیاز نیست، در بر دارد. در واقع این کتاب راه سیر و سلوک را جلوی پای سالک می‌گذارد و با ساده‌ترین بیان راه را مقابل وی می‌گشاید.
کتاب در ۱۵۹ فصل تنظیم شده است. مؤلف در فصل اول به بیان شرف نسب خویش پرداخته و در فصول بعدی به بیان سال ولادت و تولد دو فرزندش محمد و علی و نیز سال تالیف این کتاب و نیز علت اختصاص این کتاب به فرزندش محمد و غیره مبادرت ورزیده است.
در فصل پانزدهم راه‌های شناخت خداوند را بیان و در فصل بعد به دقت و تامل در سه کتاب نهج البلاغه و کتاب مفضل بن عمرو و اهلیلجه سفارش اکید نموده است.
همچنین محدث فیض کاشانی این کتاب را خلاصه نموده و بر بعضی از فقرات آن تعلیقاتی نگاشته است و این خلاصه را «تسهیل السبیل بالحجه فی انتخاب کشف المحجه لثمره المهجه» نام نهاده است.
برگردان فارسی این کتاب از سوی چند تن از مترجمین به چاپ رسیده است. کتاب مترجَم «اسد الله مبشری»، «کشف المَحجّه یا فانوس» نام دارد.
دیدگاه خود را ثبت کنید