وقف و باز ماندن پرونده اعمال

آیه الله لطف الله صافی گلپایگانی:

قال رسول الله صلی الله علیه و آله «إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلّا من ثلاث: صدقه جاریه، أو علم ینتفع به، أو ولد صالح یدعو له» مسأله وقف و صدقات جاریه، ریشه قرآنی و ولایی دارد و از عصر ائمه طاهرین بوده است، و به یک معنا می‌شود گفت مصداق اکمل و اتم حدیث شریف «اذا مات ابن آدم»، شخص پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله است. این همه علمی که از آن بزرگوار باقی مانده است و این همه خیرات و خوبی‌ها که وجود دارد از برکات آن حضرت است و بعد از ایشان هم از برکات اهل بیت آن حضرت می‌باشد. صدقات جاریه همه به واسطه وجود مبارک پیغمبر اکرم صلوات الله علیه و آله برقرار شده است و بالخصوص توجه به موقوفات از شخص امیرالمؤمنین و ائمه علیهم السلام بوده است که خود آن‌ها در موارد زیادی وقف کرده‌اند.

مسأله وقف در عالم اسلام همیشه مورد توجه مسلمانان و معتقدین به معاد بوده است که کاری کنند تا یک اثر خوبی از آن‌ها باقی بماند و پرونده عملشان بسته نشود؛ وقتی که از دنیا می‌روند این باقی باشد و ثواب آن را در پرونده آن‌ها بنویسند.
وقف برای عناوین مختلفی مانند تقرب به خدا، خدمت به نوع، ترویج دین و تعظیم شعائر و همین‌طور نشر قرآن مجید و کتب بوده است. یک وقتی دیدم جایی نوشته بود که در برخی از مکان‌ها موقوفاتی بوده است که این‌ها را وقف کرده بودند برای این‌که اشخاصی را استخدام کنند تا آن‌ها در کوچه‌ها و معابر عمومی بروند، اگر سنگ و خاشاکی را سر راه مردم می‌بینند این‌ها را بردارند و برای این کار به آن‌ها حقوق بدهند.
این مطلب مهمی است؛ خود عبادت «دَخَلَ‏ عَبْدٌ الْجَنَّهَ بِغُصْنٍ‏ مِنْ شَوْکٍ کَانَ عَلَى طَرِیقِ الْمُسْلِمِینَ فَأَمَاطَهُ عَنْهُ» امر مهمی است؛ حال کسی بیاید و چنین موقوفه‌ای قرار بدهد که همیشه اشخاص بروند و در کوچه‌ها هر کجا سنگی دیدند بردارند که مردم زمین نخورند، یعنی مسلمان تربیت‌شده حتی به فکر هم نوع خود می‌باشد که به او ضرر و زیانی نرسد.
غرض این‌که استقبال مردم از کارهای خیر و اموری که موجب تعظیم شعائر و احیای اسلام و امر ولایت ائمه علیهم السلام می‌شود بسیار است.
اکنون هم بحمدلله اشخاص زیادی هستند که می‌خواهند از خود اثری باقی بگذارند تا ثواب آن را در نامه عملشان بعد از مرگ بنویسند و منقطع الاثر نشوند.[۱]

[۱]. http://saafi.com/news/3970