غصب
«غصب» آن است که کسی به ظلم، یعنی بی‌اذن مالک و شارع، در مال یا حقّ دیگری تصرّف کند.
نوشته‌ها
غصب و تصرف در مال غیر
احتمال ابتلای فرزند به گناه
مواردی که پدر یا مادر احتمال عقلایی می‌دهد که طفل یا فرزند بالغ به این گناهان[۱] مبتلا شده، آیا مجاز به تجسّس می‌باشد؟ در فرض جواز آیا این پی‌گیری برای رسیدن به اطمینان واجب و لازم است؟ اگر این پی‌گیری مستلزم «غیبت»، تحت فشار گذاشتن و اذیّت طفل، تصرّف در اموال او یا حتّی ضرب و شتم از سوی آنان باشد، جایز است یا خیر؟ اگر همین احتمال را مربّی نسبت به طفل یا فرد بالغی که تحت تربیت اوست بدهد، آیا موارد فوق‌الذّکر جایز هستند؟
غصب و ظلم بر دیگری
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمودند:
«لَا یَحِلُّ مَالُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ إِلَّا بِطِیبَهِ نَفْسٍ مِنْهُ.»
هدایه الأمه إلى أحکام الأئمه علیهم السلام، ج۸، ص۲۴۷
اموال هیچ مسلمانی حلال نمی شود، مگر با رضایت او
