ارتباط با نامحرم

عَنْ ابی ‌بَصیرٍ قالَ: کُنْتُ أُقْرِئُ امْرَأَهً کُنْتُ‏ أُعَلِّمُها الْقُرْآنَ، فَمازَحْتُها بِشَیْ‏ءٍ. فَقَدِمْتُ عَلى أَبی‌جَعْفَرٍ علیه السلام فَقالَ لی: أَیَّ شَیْ‏ءٍ قُلْتَ لِلْمَرْأَهِ؟ فَغَطَّیْتُ وَجْهی. فَقالَ: لاتَعودَنَّ إلَیْها.

ابوبصیر می‌گوید: به زنی خواندن و قرائت قرآن را آموزش می‌دادم، پس با او به کلامی شوخی نمودم. پس از آن بر امام باقر علیه السلام وارد شدم، حضرت به من فرمودند: چه چیز به آن زن گفتی؟ (ابوبصیر گوید:) من رویم را پوشاندم. پس حضرت فرمودند: به نزد آن زن بازنگرد^[۱].

وسائل الشّیعه، ج ۲۰، ص ۱۹۸، ح ۲۵۴۱۹ (به نقل از اختیار معرفه الرّجال، ص ۱۷۳، ح ۲۹۵)

[۱] توجّه داشته باشیم که ابوبصیر از بزرگان اصحاب ائمّه علیهم السلام بوده و در مورد برخورد با نامحرم جوانب را می‌سنجیده است، ولی با این حال با اتّفاق افتادن این واقعه، امام او را از ادامه دادن امر پر فضیلت آموزش قرآن باز می‌دارد.